آیا همیشه سر وقت به محل کارتان میرسید؟ یا شاید گاهی اوقات مجبور شدهاید کمی زودتر از موعد مقرر محل کار را ترک کنید. این تأخیرها و تعجیلها ممکن است در نگاه اول جزئی به نظر برسند، اما تأثیر قابل توجهی بر محیط کار و حقوق و مزایای پرسنل دارند.
به زبان ساده، تأخیر یعنی رسیدن دیرتر از زمان تعیین شده به محل کار و تعجیل یعنی ترک زودتر از زمان مقرر. هر دوی این موارد میتوانند به دلایل مختلفی رخ دهند، از جمله ترافیک، مشکلات شخصی، بینظمی و ….
تأخیر و تعجیل در محیط کار یکی از مسائل مهمی است که نه تنها بر عملکرد سازمانها، بلکه بر روابط کاری و حقوق کارکنان تأثیر میگذارد. این مقاله به بررسی تأخیر و تعجیل در قانون کار ایران میپردازد و پیامدهای حقوقی آن را تحلیل میکند.
تأخیر در قانون کار
در قانون کار، تأخیر به معنی عدم حضور به موقع پرسنل در محل کار (زمان تعیین شده در شیفت کاری) است. تأخیر میتواند دلایل مختلفی داشته باشد از جمله مشکلات شخصی، ترافیک، بیماری و… . هرچند گاهی این دلایل میتواند توجیهپذیر باشد، اما بر اساس قانون کار، تأخیرهای مکرر یا بدون دلیل موجه میتواند با پیامدهای جدی همراه باشد. چرا که تأخیر حضور در محل کار موجب بینظمی و کاهش بهرهوری در محیط کار خواهد شد.
تعجیل در قانون کار
تعجیل به معنای ترک زودتر از موعد محل کار (خروج زودتر از زمان تعیین شده در شیفت کاری) است. این موضوع در برخی موارد ممکن است به دلایل خانوادگی، مشکلات سلامتی یا دیگر موارد اضطراری اتفاق بیفتد. با این حال، ترک زودهنگام محل کار بدون هماهنگی با کارفرما یا سرپرست مربوطه میتواند پیامدهای قانونی برای شخص داشته باشد.
تأثیرات تأخیر و تعجیل بر سازمانها
تأخیر و تعجیل ممکن است در ظاهر جزئی و کمک اهمیت باشند، اما در صورت تکرار عواقب جدی برای کارکنان و سازمانها دارند:
- کاهش بهرهوری: تأخیر و تعجیل مکرر از سوی کارکنان میتواند منجر به کاهش بهرهوری سازمانها شود. وقتی کارکنان به موقع در محل کار حضور نداشته باشند یا زودتر از زمان مشخص محل کار را ترک کنند، وظایف محوله به موقع انجام نمیشوند که این موضوع میتواند به افزایش حجم کار دیگر همکاران منجر شود.
- اختلال در روند کار: بینظمی در ورود و خروج میتواند باعث اختلال در روند کار تیمها و پروژهها شود و به تأخیر افتادن آنها منجر شود.
- بینظمی سایر کارکنان: تأخیر و تعجیل یا بینظمی در ورود و خروج هر یک از کارکنان ممکن است موجب سرایت این رویه به سایر کارکنان شده و یک فرهنگ و رویه غلط در ورود و خروج کارکنان در شرکت ایجاد گردد. این رویه ممکن است باعث ایجاد تنش در محیط کار شود.
- افزایش هزینههای سازمان: تأخیرها و تعجیلهای مکرر ممکن است منجر به افزایش هزینههای سازمان شود. این هزینهها شامل نیاز به استخدام نیروی کمکی، پرداخت اضافهکاری به سایر کارکنان یا انجام جلسات اضافی برای برنامهریزی مجدد کارها است.
پیامدها – قانون چه میگوید؟
قانون کار به طور مشخص به موضوع تأخیر و تعجیل پرداخته است. بر اساس قانون، کارفرمایان میتوانند برای تأخیر و تعجیل کارکنان، اقداماتی مانند کسر از حقوق، توبیخ و حتی اخراج را در نظر بگیرند. البته این اقدامات باید با رعایت اصول عدالت و انصاف انجام شود و دلایل موجه کارکنان نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
- کسر از حقوق: در بسیاری از قراردادهای کار، تأخیر و تعجیلهای غیرموجه منجر به کسر از حقوق کارکنان خاطی میشود.
- اخطار و تذکر: بینظمیهای مکرر در ورود و خروج ممکن است موجب دریافت اخطار کتبی از سوی کارفرما شود.
- تأثیر منفی بر ارزیابی عملکرد: تأخیر و تعجیل مکرر میتواند در ارزیابی عملکرد کارکنان تأثیر منفی داشته باشد. به طور مثال این موضوع در زمان پرداخت پاداش به کارکنان یا طرح رتبه بندی و ارتقاء شغلی، میتواند اثر منفی داشته باشد.
- اخراج: اگر تأخیر یا تعجیلها به صورت مداوم تکرار شوند، کارفرما حق دارد بر اساس شرایط قرارداد کار، فرد خاطی را اخراج کند.
موارد استثنا
بر اساس قانون کار ایران، در برخی شرایط خاص مانند بیماریهای حاد، حوادث غیرمترقبه (مانند تصادف یا خرابی خودرو) یا موارد اضطراری و مشکلات خانوادگی (شخصی)، کارکنان میتوانند با ارائه مدارک لازم، تأخیر یا تعجیل خود را موجه سازند. در این موارد، کارفرما یا مسئول ذیربط موظف است انعطافپذیری بیشتری داشته باشد.
قوانین مرتبط با تأخیر و تعجیل
1- آییننامههای داخلی شرکت:بسیاری از شرکتها آییننامههای خاصی برای مدیریت تأخیر و تعجیل دارند که پرسنل باید به آنها پایبند باشند.
2- قانون کار ایران: قانون کار ایران موارد مختلفی را برای کنترل تأخیر و تعجیل در محیط کار تعیین کرده است. این قوانین شامل جزئیات مربوط به کسر حقوق، اخطارها و شرایط اخراج هستند.
3- تعامل میان کارفرما و کارمند: در بسیاری از موارد، تعامل و گفتگو میان کارفرما و کارمند میتواند راهحلی مناسب برای جلوگیری از مشکلات حقوقی و جلوگیری از تشدید اختلافات باشد.
راههای مقابله با تأخیر و تعجیل
برای مقابله با مشکل بینظمی در ورود و خروج و جلوگیری از آن، میتوان اقدامات زیر را انجام داد:
1- تعیین ساعات کاری مشخص: تعیین ساعات کاری دقیق و مشخص به کارکنان کمک میکند تا برنامهریزی بهتری داشته باشند. این ساعات کاری باید در زمان استخدام به اطلاع پرسنل برسد.
2- اطلاعرسانی به کارفرما: در صورت وقوع مشکلات ناگهانی برای کارکنان، اطلاعرسانی به موقع به کارفرما میتواند از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کرده و تأخیر یا تعجیل را موجه سازد.
3- انعطافپذیری: در برخی موارد، میتوان به کارکنان اجازه داد که در ساعات کاری خود انعطاف بیشتری داشته باشند، به شرطی که وظایف خود را به خوبی انجام دهند.
4- استفاده از مرخصیها: برای جلوگیری از بروز مشکلات قانونی، پرسنل میتوانند از مرخصیهای قانونی خود استفاده نمایند.
5- گفتگو با کارکنان: گفتگو با پرسنلی که به طور مکرر دیر به محل کار میآیند یا زود کار خود را تعیطیل میکنند، میتواند به شناسایی ریشه مشکل و پیدا کردن راه حل کمک کند.
6- اعمال قوانین به صورت یکسان: قوانین مربوط به تأخیر و تعجیل باید برای همه کارکنان به صورت یکسان اعمال شود.
سوالات متداول
تأخیر و تعجیل نسبت به چه چیزی سنجیده میشوند؟
بهترین ابزار برای کنترل تأخیر و تعجیل چیست ؟
تأخیر و تعجیل چه زمانی موجه است ؟
آیا کسر از حقوق برای تأخیر و تعجیل قانونی است؟